ΕΝΑ ΚΑΠΟΙΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ…
– Φεύγω!
– Οπα!!! Οπα, όπα, όπα!
– Τι έγινες, μαμά, ήρθαμε στο κέφι;
– Τι παναπεί «φεύγω», φεύγεις και πας πού;
– Σινεμά!
– Πάααααλι; Χτες πήγες…
– Ε, και;
– ΚΑΙ το Σάββατο…
– Δεν βλέπω κάθε φορά το ίδιο έργο…
– Τι τρέχεις παιδί μου, μες στα καπνογόνα και στους Αγανακτισμένους; Λύσσα πια με το σινεμά, λες και δεν θα τα παίξει η τηλεόραση, τζάμπα την πήραμε κοτζάμ plasma!
– Λοιπόν, γεια…
– Οπα! Οπα, όπα, όπα! Ζακετάκι πήρες; Το βράδυ στα θερινά σηκώνει ψύχρα!
– Δεν θα πάω σε θερινό, σε μούλτι πάω!
– Το βράδυ στα μούλτι φουλ το κλιματιστικό!
– Μαμά, έχω αργήσει, γεια…
– Οπα! Οπα, όπα, όπα! Και με ποιους θα πας;
– Αφού τους ξέρεις τους φίλους μου, τι ρωτάς;
– Θα είναι κι Αυτός;
– Οταν λες Αυτός;
– Οταν λέω Αυτός, εννοώ Αυτός!
– Εχει όνομα ο Αυτός, Νίκο τον λένε!
– Ηθελα να ‘ξερα Αυτός σπίτι δεν έχει; Μάνα να τον νοιαστεί δεν έχει; Ενα σου λέω, ένα και να τη θυμηθείς τη μάνα… Εμένα Αυτός δεν μ’ αρέσει…
– Εμένα Αυτός μ’ αρέσει, έφυγα!
– Είσαι ευκολόπιστη, πουλάκι μου! Ολοι οι άντρες είναι αλήτες!
– Στον αδελφό μου λες ότι όλες οι γυναίκες είναι τσούλες!
– Aλλο ο αδελφός σου… Είναι ευκολόπιστο το πουλάκι μου… Και δεν μου λες, με τον αφαλό φόρα παρτίδα θα πας;
– Πες μου τώρα ότι σου φταίει και το τισέρτ μου…
– Ξέρεις πόσο επικίνδυνο είναι αυτό, παιδάκι μου; Θα αρπάξεις ψύξη στην κοιλιά και μετά θα πάθεις στειρότητα, όλοι οι επιστήμονες το λένε…
– Σε ποιο συνέδριο;
– Στην τηλεόραση, μια ξανθιά, πολύ σοβαρό κορίτσι, το είπε, με τον αφαλό έξω, λέει, παιδιά γιοκ! Βάλε μια ζώνη, ένα φουλάρι, ένα κάτι…
– Μαμά, έχω αργήσει, γεια…
– Οπα! Οπα, όπα, όπα!
– Ελεος πια, όπα και όπα! Η χαρά του Νίκου Βέρτη έχει γίνει αυτό το σπίτι!
– Οταν σε παίρνω στο κινητό, γιατί το έχεις κλειστό;
– Πρώτον γιατί στο σινεμά όλοι κλειστό το ‘χουν και δεύτερον γιατί με παίρνεις γύρω στα 300 τηλέφωνα… Γεια, λέμε, γεια!
– Οπα! Τι ώρα θα γυρίσεις;
– Γιατί, ρε μαμά; Γιατί μου το κάνεις αυτό;
– Για να σου φυλάξω ζεστά τα σουτζουκάκια!
– Δεν τα τρώω τα σουτζουκάκια…
– Εγώ πάντως θα σε περιμένω με τα σουτζουκάκια ζεστά…
– Αγχώθηκα, δεν αντέχω, δεν μπορώ, έλεος πια, ρε μάνα!
– Τι φωνάζεις, πουλάκι μου, φώναξα εγώ; Πολιτισμένη συζήτηση κάνουμε…
– Δεν πάω πουθενά, αϊ σιχτίρ πια…
– Μη βρίζεις! Α πα πα, μες στον εκνευρισμό είσαι, τελευταία… Γιατί δεν βγαίνεις λίγο να ξεσκάσεις;
– Πουθενά δεν πάω, τέρμα, μ’ έσκασες, μ’ έπρηξες!
– Οπως θέλεις, κοριτσάκι μου, εγώ ποτέ δεν σε καταπιέζω. Δεν θες να βγεις, μη βγαίνεις… Ελα τότε, κάτσε εδώ μαζί μου, έχει ωραιότατη ταινία το Star… Και να σου πω;…
– Ασε με ήσυχη, λέμε!
– Τα σουτζουκάκια να στα φέρω τώρα που είναι ζεστά;
Category: ΕΛΕΝΑ ΑΚΡΙΤΑ
