Η ΠΡΟΣΔΟΚΩΜΕΝΗ ΕΚΡΗΞΗ
H ελπίδα μπορεί να προκύπτει από οξυδερκή και νηφάλια κριτική εκτίμηση πραγματικών δεδομένων. Mπορεί όμως και να γεννιέται, περισσότερο ή λιγότερο, από το ένστικτο αυτοσυντήρησης
H ελπίδα μπορεί να προκύπτει από οξυδερκή και νηφάλια κριτική εκτίμηση πραγματικών δεδομένων. Mπορεί όμως και να γεννιέται, περισσότερο ή λιγότερο, από το ένστικτο αυτοσυντήρησης
Την ώρα που στη Βουλή αναδυόταν η αποφορά της σήψης, αυτής που παράγεται από βδέλλες που έχουν σκάσει απ’ το αίμα που ρούφηξαν και ρεύονται
Την εβδομάδα που μας πέρασε, έγινε κυριολεκτικά χαμός σε blogs, στα social media, σε όλο το Διαδίκτυο με το κείμενο που έγραψε μια Ροδίτισσα, ονόματι
Λίστα Λαγκάρντ. Πλάνο, πλαίσιο και σενάριο, πρωταγωνιστές και μήνυμα ίδιο, ολόιδιο με τη διαφήμιση που έπαιζε ως πρόσφατα χίλιες φορές τη μέρα μπροστά στα μάτια
Πάει κι αυτό. Μπήκε ο καινούργιος χρόνος. Δεν ξέρω εσείς αλλά εγώ – τέσσερις ημέρες τώρα – είδα μεγάλη βελτίωση, γιατρέ μου. Αλλαξε η ψυχολογία μου, ανάσανα,
Οχι, δεν έπαθα κρίση μανιχαϊσμού. Δε γλιστράω στη γλίτσα της επικοινωνιακής φιλανθρωπίας των ημερών οπότε, κοντά σαράντα χρόνια δημοσιογράφος τώρα, κουράστηκα κι αηδίασα να βλέπω
Αχαχαχα! Συγγνώμη, νευρικό γέλιο, μη δίνετε σημασία. Με πιάνει συχνά τελευταία και δεν μπορώ να το ελέγξω. Ξαφνικά, εκεί που κάθομαι, χωρίς λόγο, χωρίς αιτία
Kάθε μέρα που περνάει, κάθε ώρα, ο κίνδυνος του χάους μεγαλώνει. Πριν από τρία χρόνια οι δυνατότητες να αντιμετωπιστούν αποτελεσματικά τα εγκλήματα της κομματοκρατίας ήταν
Το λεξικό θωρείται εκ των εγκυροτέρων στον κόσμο (Merriam – Webster). Εχει βεβαίως και ιστότοπο. Κατέγραψε τις δύο πλέον αναζητούμενες λέξεις στο διαδίκτυο για το
Βάλε κι άλλο πιάτο στο τραπέζι Κάποιος πονεμένος θα βρεθεί Το παιδί σταμάτησε να παίζει Το κανάρι πάλι κελαηδεί. Λευτέρης Παπαδόπουλος, 1965 Σχεδόν μισό αιώνα
Μας πήρε και μας σήκωσε η τρέχουσα γλώσσα των επαναλαμβανόμενων, σα ρετάρισμα πολυβόλου ακούγονται πλέον, όρων όπως η …αξιοπρέπεια. Την πιπιλίζουν όλοι οι κυρίαρχοι δημοσιολογούντες
Δεν μπορώ να ζω άλλο μ’ αυτή την αβεβαιότητα. Θέλω να ακούσω επιτέλους από υπεύθυνα χείλη: – Ισχύει η προφητεία των Μάγια, ναι ή όχι;
Tο ποτήρι μπορεί να είναι μισοάδειο ή μισογεμάτο. Kαι οι εκβιαστικές απαιτήσεις των δανειστών μας, η βαναυσότητα των διλημμάτων που μας θέτει η τρόικα, επιδέχονται
Στο… πόδι σηκώθηκε το Πεντάγωνο από την παράλογη πρόταση της Κομισιόν και της Τρόικας να… σταματήσει η υποχρεωτική θητεία προκειμένου να μειωθεί ο προϋπολογισμός των
Αργά ή γρήγορα θα άνοιγε η αβυσσαλέα τάφρος ανάμεσα στο είναι και το φαίνεσθαι τούτης εδώ της μικρής τεράστιας χώρας. Απ’ τη μια οι διαχειριστές
Ο τίτλος η «Χώρα της Μαρμότας» είναι παράφραση του τίτλου της κινηματογραφικής ταινίας «Η Μέρα της Μαρμότας». Μια αλληγορική ιστορία όπου ο ήρωας ξυπνάει κάθε
Πολυτεχνείο, Κυπριακό, Μεταπολίτευση, πάνε κοντά σαράντα χρόνια και οι πληγές ορθάνοιχτες για ένα λαό κι έναν αγωνιστικό πολιτισμό σαν τον ελληνικό, που δημιούργησε ένα τεράστιο
Θα πρέπει να ήμουν 5 χρονών… Αντε 6, βαριά, βαριά… Τότε πρωτάκουσα τον όρο Νύχτα των Κρυστάλλων. Τι όμορφο! Σαν παραμύθι με βασιλοπούλες που χορεύουν
Θυμάμαι κάτι ανέκδοτα με ξανθές που λέγαμε πιτσιρικάδες «Ρωτάει μια ξανθιά την άλλη – Δεν μου λες, εσύ καπνίζεις μετά το σεξ; Και η άλλη
Βγήκαν παγανιά τα μαύρα τα σκυλιά. Κι από δίπλα κυβερνοχουλιγκάνοι με τα πληκτρολόγια. Χειμώνιασε. Κι όπου πατάς γλιστράει και βρωμάει ένα στρώμα από δήθεν. Το