Tag: anastasia asimakopoulou
ΟΥΠΣ! ΤΟ ΞΕΧΑΣΑ: ΦΤΑΝΕΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
Πω, πω! Με τούτα και με ‘κείνα και με τ’ άλλα, με τις κρίσεις, τις φτώχειες, τις μιζέριες, την απελπισία, την αναλγησία, τη βλακεία και ΟΛΑ τα γνωστά, αλλά κι αυτά που έρχονται σαν μπουναμάς γιορτινός, προβλήματα μας, ξέχασα ότι μας μένουν μόνο λίγες μέρες μέχρι να πούμε αντίο σ’ αυτόν τον κόσμο! Μέχρι να […]
ΕΔΩ ΛΙΛΙΠΟΥΠΟΛΗ!
«Δεν είμαστε Ζουλού, δεν είμαστε Παπούα, είμαστε η άγρια φυλή των Λιλιπούα. Ουα, Ουα, Ουα, Ουα… Της αποβάσεως τη μέρα την εγιορτάζουμε όλοι, μέρα παρά μέρα περικυκλώνοντας με βάρκες και φελούκες τον Κάβο Μπλούμ, που του πετάμε στρακαστρούκες.» Τραγουδάκι απλό, όχι όμως απλοϊκό, παιδικό, όχι όμως παιδιάστικο, γραμμένο (όπως και ολόκληρη η Λιλιπούπολη) […]
ΕΝΑΝ ΑΠΟ ΜΗΧΑΝΗΣ ΘΕΟ, ΠΑΡΑΚΑΛΩ. ΣΚΕΤΟΝ!
Γιατί έχω μπερδευτεί τόσο η άχρηστη; Ενώ όλοι με αγαπούν, με νοιάζονται, με καταλαβαίνουν, εγώ συνεχώς πέφτω και πιο βαθιά. Ο ένας λέει ότι έχει γνώση των δυσκολιών που με ταλανίζουν και συμπάσχει μαζί μου, αλλά τι να κάνει; Έτσι τα βρήκε. Ο άλλος πασχίζει να με βγάλει από το έρεβος των καταστάσεων, στο οποίο […]
ΤΙ ΘΑ ΛΕΓΑΤΕ ΓΙΑ ΜΙΑ “ΟΜΟΡΦΙΑ” ;;;
Η ημέρα ήταν βροχερή και μουντή –έπεφτε αυτό το ψιλόβροχο που δίνει την εντύπωση ότι δεν μπορεί να αποφασίσει τι ακριβώς να κάνει. Η υγρασία μου τσάκιζε το νευρικό σύστημα. Το μαλλί μου είχε κατσαρώσει –κάτι σε Άντζελα Ντέιβις. Υπολόγιζα το χρόνο για να προλάβω όλες τις προγραμματισμένες δουλειές μου. Όταν έσκασα πάνω στην υπερβολικά […]
ΩΡΑΙΑ! ΠΗΡΑ ΣΥΝΤΑΞΗ.
Ωραία! Πήρα σύνταξη. – Καλοφάγωτη!!! – Ποιάααα;;;;;; – Να ζήσεις ,να τη χαρείς! – Με τίιιιι;;;;;;;; Συμπλήρωσα τα χρόνια μου ΟΛΑ! 35 και 1 μήνα (ο μήνας για σιγουριά, για τις αδικαιολόγητες που είχα κάνει). Και έφυγα με ‘σύνταξη γήρατος’. Απαίσιο ακούγεται: Κάτι σαν μπαστούνι, πιεσόμετρο, χάπια. Θα μου πεις, όμως: ‘Αν στέκεις στα πόδια […]
Η ΤΟΞΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΨΕΜΑΤΟΣ
Είδα «Το κυνήγι» του Βίντερμπεργκ, μια πολύ δυνατή ταινία, που καταγράφει την γενικευμένη υστερία μιας τοπικής κοινωνίας εναντίον του κεντρικού ήρωα – θύματος ενός ψέματος, το οποίο εξαπλώνεται με ταχύτητα επιδημίας. Ο Μαντς Μίκκελσεν, σ’ ένα σπουδαίο εσωτερικό ρόλο, ενσαρκώνει έναν δάσκαλο νηπιαγωγείου επαρχιακής πόλης, ο οποίος μετά το διαζύγιο του προσπαθεί να ξεκινήσει την […]
